ارزیابی اثرات آنتاگونیستی برخی اکتینومیست های خاکزی علیه قارچ sclerotinia sclerotiorum عامل بیماری پوسیدگی کاهو

اکتینومیست ها به واسطه داشتن خواص آنتاگونیستی متعدد علیه طیف وسیعی ازبیمارگرهای گیاهی به ویژه قارچ ها، به عنوان عوامل بالقوه کنترل بیولوژیک توجهات زیادی را به خود معطوف کرده اند. sclerotinia sclerotiorum (lib.) de bary عامل پوسیدگی کاهو یکی از مخرب ترین بیمارگرهای گیاهی در جهان است که دارای سه خصوصیت عمده چون دامنه میزبانی وسیع،توان بیماریزایی بالا و دوام طولانی اسکلروتها در شرایط نامناسب محیطی می باشد. با توجه به خسارت این قارچ و عدم کنترل آسان بیماری توسط روش های شیمیایی و زراعی، اثرآنتاگونیستی چندین جدایه اکتینومیستی روی آن بررسی شد. از بین جدایه های ارزیابی شده، سه جدایهb،fوs بیشترین فعالیت آنتاگونیستی را در روش کشت متقابل علیه قارچs. sclerotiorum نشان دادند.بررسی خصوصیات فیزیولوژیکی این جدایه ها حاکی از فعالیت های لیپازی، آمیلازی، پروتئازی، کیتینازی، عدم تولید سیانید هیدروژن و غیرفراربودن مواد موثره آنها بود. علاوه بر موارد ذکرشده، می توان به ویژگی های دیگری از قببیل پایداری مواد موثره این جدایه ها در دامنه ph های12- 5 ، فعالیت زیستی در شوری زیاد و حداقل غلظت بازدارندگی بین mg/ml 1.25 -0.312 اشاره کرد . فعالیت ضد قارچی هر سه جدایه به صورت قارچکشی بود و تنها جدایهf پس از قرار گرفتن در معرض کلروفرم اثر بازدارندگی خود را روی قارچ مذکور حفظ نمود. در مطالعات گلخانه ای جدایه های مذکور به صورت معنی دار از بروز علائم آلودگی روی کاهو ممانعت نموده و توانایی بالقوه آنها جهت کنترل بیماری به اثبات رسید. پژوهش حاضر سعی بر معرفی یک عامل بیوکنترل موثر به همراه طیف وسیعی از فعالیت های آنتاگونیستی علیهs. sclerotiorum را داشته است. از اطلاعات به دست آمده، می توان درآینده برای تولید فرآورده های بیوکنترلی تجاری،گیاهان تراریخت مقاوم و سایر زمینه های مرتبط استفاده کرد. کلمات کلیدی : اکتینومیست ها،کنترل بیولوژیک، sclerotinia sclerotiorum ، پوسیدگی کاهو